Juf Manon (28) is leerkracht van groep 5. Ze houdt van het werken met dynamische groepen, is gek op wereldoriëntatie, mooie (voorlees)boeken, jurkjes, Italiaanse dorpjes, snowboarden, een partijtje tennis
en op vakantie gaan.

Deze week vertelt Manon over de bijzondere gesprekken over cultuur en tradities die in haar multiculturele groep de revue passeren.

Geland in Bananasplit?? Of waar hangt de klepel…

‘Wie weet wat deze meneer met ons land, Nederland, te maken heeft?’. Een grote foto van onze Koning Willem Alexander prijkt op het digibord. Tijdens de les wereldoriëntatie gaat het over de Nederlandse cultuur. Alle handen gaan de lucht in. Hassan, die vaak wel de klok hoort luiden, maar niet precies weet waar de klepel hangt, roept door de klas; ‘Dat is die meneer, waar kleine kinderen nog in geloven. Is groot geheim.’

Als leerkracht krijg ik op sommige momenten in de klas het gevoel dat ik in een aflevering van ‘Bananensplit’ ben terecht gekomen. Nou, dit was zo’n moment. Achteraf kon ik Hassans opmerking begrijpen. Zijn buurman zei kort daarvoor: ‘Deze meneer is bij ons op school geweest, toen we nog in groep 3 zaten!’. En als je het zo bekijkt, klopt Hassans beredenering aardig. Want inderdaad Koning Willem Alexander was een paar jaar geleden tijdens de Koningsspelen bij ons op school. Sinterklaas ook. Beide belangrijke meneren…

Tijdens de les kwam alles voorbij: tulpen, de kleur oranje, Nijntje en natuurlijk kaas. Als ‘huiswerk’ kregen de kinderen de opdracht om iets van huis mee te nemen uit je eigen cultuur of iets dat te maken heeft met een traditie. Gelijk werden verschillende ideeën geopperd! Saar vertelde over een deksel en houten lepel waar ze elkaar ’s ochtends mee wakker-zingen bij een verjaardag, Julia vertelde dat haar oma hele lekkere boerenkool met worst kon maken en Youssef kon niet stoppen met praten over zijn moeders Lahmacun. Omdat het niet mijn bedoeling was dat het een groot eetfestijn zou worden, vroeg ik of er ook kinderen zijn die een voorwerp, boek of spel, konden meenemen. Malik wilde Turkse theekopjes meenemen, Meike de klompen van haar vader en Lara een kratje Heineken (zonder inhoud). Ik besloot zelf te vragen aan Hassan wat hij wilde meenemen naar school.

Na even nadenken zei hij; ‘Ik denk dat ik die meneer meeneem, die op het bord stond. Waar kleine kinderen in geloven. Niet de echte natuurlijk, maar een plaatje. Want eigenlijk komt die meneer niet uit Nederland of Spanje hoor juf. Eigenlijk komt hij uit Turkije.’

Even wist ik niet wat ik moest zeggen. Misschien weet Hassan wel veel beter waar de klepel hangt, dan dat ik tot nu toe heb kunnen inschatten. Op naar volgende week. Ik kan niet wachten om te zien hoe onze thematafel er dan uitziet.